Gini 
കഥാപാത്രം നമ്മുടെയൊക്കെ ഒരു ഫ്രെണ്ട് ആണു. തല്‍ക്കാലം ഈ സദാനന്ദനെ നമുക്ക് സദു എന്ന് വിളിക്കാം.
ആളിന്റെ പ്രശ്നം ആ നാവാണ്. എന്ത് എവിടെ എന്നൊന്നും നോക്കാതെ അങ്ങ് പ്രയോഗിക്കും. സംഭവം ബഡായി ആണേലും, കേള്‍ക്കുന്നോര്‍ക്കു സഹിക്കാന്‍ പറ്റണ്ടേ. ചില സമയത്ത് തോന്നും ഇതിലും ഭേദം പട്ടാളക്കാരന്‍ വിജയേട്ടന്റെ “തോക്കിന്റെ” മുന്നില്‍ നെഞ്ചു കാണിച്ചു നില്‍ക്കുകയാണെന്ന്. ആ നാവ് അങ്ങാട്ട് മുറിച്ചാല്‍ പിന്നെ ആള് വെറും ശുദ്ധന്‍. നോ പ്രോബ്ലം, നോ ശല്യം.
ഒരു ദിവസം എല്ലാരും കൂടി വെടി പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴാണ്‌ സദു കയറി വന്നത്. കൂട്ടത്തിലൊരാള്‍ കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി ബൈക്ക് ഓടിച്ചു നാട്ടില്‍ നിന്നു വന്ന കാര്യം കേട്ടപ്പോള്‍ ഉടന്‍ സദു രംഗത്തിറങ്ങി.
“ഈ രാത്രി വണ്ടി ഓടിക്ക്വാന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ഭയങ്കര പ്രശ്നാ കേട്ടോ. ഉറക്കം വന്നാല്‍ സംഗതി തീര്‍ന്നു. കഴിഞ്ഞ മാസം ഞാന്‍ താമരശേരീലെ എന്റെ കുഞ്ഞമ്മേടെ വീട്ടില്‍ പോയി തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും രാത്രിയായി. ബസ്സൊന്നും കിട്ടത്തില്ല, നീ സുകൂന്റെ ബൈക് കൊണ്ട് പൊക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പം ഞാന്‍ പിന്നൊന്നും ചിന്തിച്ചില്ല. ഹെഡ് ലൈറ്റ് ആണേല്‍ ഇച്ചിരി വെളിച്ചക്കുറവും. പിന്നെ വീട്ടിലെത്തണ്ടേ എന്ന് വിചാരിച്ചു ഞാന്‍ ഒരൊറ്റ പറപ്പിക്കല്‍. കൊടുവള്ളി വളവു കഴിഞ്ഞു ഇച്ചിരി ആയപ്പോഴേക്കും എനിക്ക് ഉറക്കം വരാന്‍ തുടങ്ങി.പിന്നെ ആരോ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തിയ പോലെ ബൈക്ക് നിന്നപ്പോഴാ ഞാന്‍ ഞെട്ടിയെണീറ്റത് , എന്തോ പറയാനാ, കോഴിക്കൊടെക്ക് തിരിയുന്ന റോഡില്‍ വണ്ടി നിക്കുവാ. എന്ത് ചെയ്യാനാ, ബൈകിന്റെ ടാങ്കിന്റെ മോളില്‍ കിടന്നുറങ്ങി പോയതാ..”
സദു ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ വെടി പറയാന്‍ വന്നവരുടെ പുക പോലും ഇല്ല. ഇതാണ് സ്ഥിതി.
മറ്റൊരു വെടിക്കൂട്ടം. എല്ലാരും അയോധ്യ വിധി എന്താവും എന്നതിനെ കുറിച്ച് “കൂലംങ്കുഷമായി” ചര്‍ച്ചിക്കുകയാണ്. എന്തായാലും വിധി വന്നാല്‍ ആകെ പ്രശ്നമാകും എന്നും, ഇല്ല ജനങ്ങള്‍ സമാധാനത്തോടെ വിധി കേള്‍ക്കും എന്നൊക്കെ ആള്‍ക്കാര്‍ വാദിക്കുകയാണ്. പക്ഷെ ഇപ്പുറത്ത് ബിവരെജ് തുറക്കുമോ, എതെങ്കിലും ബാര്‍ കാണുമോ എന്നൊക്കെ തല പുകച്ച്, അറ്റ്‌ലീസ്റ്റ് ഏതെങ്കിലും ക്വാട്ടയുള്ള പട്ടാളക്കരനെയോ, ഏതെങ്കിലും ബാറിന്റെ സെക്യുരിറ്റിയെയോ എങ്കിലും അറിയുമോ എന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു സദുവും കൂട്ടരും.
“വിധി വന്നാല്‍ കാണാം മോനെ കളി. അവന്മാര്‍ അടങ്ങി നിക്കുന്ന് നിങ്ങക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ?
“ഏയ്‌ , ഇവിടെ കേരളത്തില്‍ ഒരു കളീം നടക്കില്ലെടോ, “
ഉടനെ സദു ബിവരെജ് ചിന്തകള്‍ വെടിഞ്ഞു ചര്‍ച്ചയിലേക്ക് ചാടിയിറങ്ങി.
“ആര് പറഞ്ഞു ഒരു കളീം നടക്കില്ലെന്നു. ? മോനെ ഞങ്ങടെ നാട്ടില്‍ അവമ്മാര് മൊത്തം പ്ലാന്‍ ചെയ്തെക്കുവാ, വിധി വന്നാല്‍ ശരിക്കും വിവരമറിയും. ഒരു പത്തു പന്ത്രണ്ടെണ്ണത്തിന്റെ തല പോകും, ഉറപ്പാ. “
ബാക്കിയുള്ളോര്‍ സദുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി.
സദു അത് മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ തുടര്‍ന്നു.
“ഞങ്ങള്‍ ആലോചിക്കുന്നത് അതല്ല. നാട്ടില്‍ വെള്ളമടിച്ചും പെണ്ണ് പേടിച്ചും അലമ്പ് കാണിച്ചു നടക്കുന്ന ഒരുത്തന്‍ ഉണ്ട്. ഈ കൂട്ടത്തില്‍ ഇവനെ കൂടി അങ്ങ് തട്ടിയാലോ എന്നാലോചിക്കുവാ… ഇതാവുമ്പം ആര്‍ക്കും സംശയോം തോന്നത്തില്ല. എങ്ങനെയുണ്ട് ?”
ആരൊക്കെയോ നെടുവീര്‍പ്പിടുന്ന ശബ്ദം മാത്രം കേട്ടു.
അയോധ്യ വിധി ദിവസം. സദുവും ഫ്രെണ്ടും കൂടി നടന്നു പോകുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് സദുവിനു ഒരു കാള്‍. സദു മൊബൈല്‍ എടുത്തു ചെവിയോടു ചേര്‍ത്ത് സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്കു ചില മുറി-കന്നഡ വാക്കുകളും പറയുന്നുണ്ട്. കാള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഫ്രെണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ആരായിരുന്നു ?”
സദു : “ബെല്ലാരിയില്‍ നിന്നാ. നമ്മുടെ പഴയ ഒരു സുഹൃത്താ.”
“ഹും, എന്ത് പറ്റി?”
സദു : “അല്ല ഈ അയോധ്യ വിധി എന്തായെന്ന് അറിയാന്‍ വിളിച്ചതാ”
സത്യം, കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ഫ്രെണ്ട് മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ഫുഡ്‌ കഴിച്ചില്ലത്രേ.
അവിചാരിതം